Kowno - Archikatedra Piotra i Pawła

Jedną z najstarszych kowieńskich świątyń jest Archikatedra Piotra i Pawła. Kościół ten jest największy na całej Litwie. W roku 1413 powstała część prezbiteryjna, a dalsza rozbudowa trwała jeszcze przez wiele lat. Z końca XIX wieku pochodzi neogotycka kaplica dobudowana przy bocznej ścianie prezbiterium. Jest to jeden z najciekawszych zabytków Litwy, który powstał wg projektu F. Wyganowskiego. Monumentalna całość składa się z trójnawowej bazyliki na prostokątnym planie i wydłużonego półkola prezbiterium, do którego przylega kaplica i zakrystia. Po stronie południowej wznosi się czworoboczna wieża o wysokości 42 metrów. Wyposażenie wnętrza jest bardzo cenne: dwupiętrowy barokowy ołtarz główny pochodzi z roku 1775 i ozdobiony został grupami rzeźb wyobrażających Apostołów i Ukrzyżowanie. Oprócz niego w kościele znajduje się aż 9 ołtarzy bocznych, w tym wyjątkowo piękny, siedemnastowieczny ołtarz drewniany w lewej nawie. W prezbiterium zachowały się fragmenty polichromii pochodzących z tego samego okresu. Najcenniejsze obrazy świątyni to: Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny autorstwa J. G. Berchhoffa, siedemnastowieczna Madonna pośród kwiatów, a także dziewiętnastowieczne płótna M. E. Andriollego. Ściany prezbiterium i kaplicy wzmocnione są schodkowymi szkarpami, podobnie jak ściany nawy głównej. Świątynia zyskała rangę katedry w roku 1895, a w roku 1921 status bazyliki mniejszej.

Dlaczego autor wszystkich tekstów unika napisania, że to wszystko to zasługi panowania Polaków oraz Unii Polsko-litewskiej? Czyżby nacjonalizm litewski się kłaniał?

Byliśmy z mężem w tym roku od 28.05do06.06 na wycieczce objazdowej po Litwie,serdecznie polecam zwiedzenie tej części Europy ;za miedzą; Mamy tak wiele wspolnej historii.Klimat malych miasteczek iwolniejszy tryb codzienności pozwala odpocząć.

Byłam w tym roku w lecie w Kownie,jestem pod wrażeniem tego uroczego miasta,pełnego wspaniałych zabytków. Byłam tez w Pożajsciu,niestety,nie zwiedziłam świątyni i klasztoru ze względu na dość późną porę i jego zamknięcie.Ogromnie żałuję,gdyż jestem pod wrażeniem ogromu,monumentalności tego kompleksu klasztornego.Jest tam tak pięknie...Tęsknię i wspominam moje odkrywanie Litwy:-)

moje ukochane miasto, mojego dzieciństwa, radości, nauki, szczęścia- kocham cię moje kowno. Litwo ojczyzno moja,zostawiłam tam rodzinę mojego taty, wojownika o wolnośc swego kraju, zdobywcy Wilna, bardzo tęsknię